1 снежня, Мінск /Кар. БЕЛТА/. Сем гадоў таму праз шахцёрскі горад Вуглягорск Данецкай вобласці праходзіла лінія фронту. У час артылерыйскіх перастрэлак інтэрну мясцовай бальніцы Антаніне Шэтэле, якая вярнулася пасля вучобы ў Луганскім медінстытуце, даводзілася дабірацца да месца працы кароткімі перабежкамі. А калі адзін са снарадаў трапіў у бальніцу і пачаўся пажар, ёй ужо няма куды было ісці да пацыентаў.
Тоня пазваніла ў Міністэрства аховы здароўя Украіны і папрасіла перанакіраваць у бальніцу іншага горада, але на тым канцы провада жыхарцы Данбаса адрэзалі: "Калі вы пачалі вайну - разбірайцеся самі!" І медык вырашыла прадоўжыць адукацыю ў Беларусі, дзе бежанцам з Луганскай і Данецкай абласцей далі магчымасць жыць, працаваць і вучыцца нараўне з грамадзянамі краіны.
Цяпер ужо беларуска па пашпарце Антаніна Абярцюхіна - урач Рэспубліканскай туберкулёзнай бальніцы "Наваельня". Разам з мужам Міхаілам, таксама медыкам, яны мараць пабудаваць тут дом і зажыць у ім вялікай сям'ёй. Антаніна - гераіня новага выпуску праекта "Цяпер мы беларусы".
Кожны тыдзень у газеце "7 дней" і на сайце БЕЛТА мы будзем расказваць гісторыі людзей, якія ехалі пачынаць усё з нуля ў чужой краіне, а ў выніку назвалі яе сваім домам. Нашы героі гатовы шчыра расказаць, чаму адважыліся аспрэчыць крылатую фразу "Радзіму не выбіраюць". Дзе б яны ні з'явіліся на свет, цяпер яны - беларусы.-0-
